Dit was het dan. Het jaar, dat eindigde op twee 
en nooit méér was dan dat. Zozeer gericht 
op zekerheid dat zelfs afwezigheid daarvan   
de twijfel deed vergeten.

De stad, waar eeuwen grimmig tegen gevels leunen 
om te verhoeden dat de toekomst hen vergeet, 
legt haar geheimen bloot.

Eerst was daar de Roosevelt     
met mondiaal geroezemoes.
Te wachten ligt de Gorbatsjovkliniek,     
die muren laat verdwijnen tussen Vlissingen en Goes.   

De beelden roepen woorden op waar wij geloof aan hechten, 
zoals fictie al eeuwen wordt gemaakt. 
En toch ligt hier een stad, die ondanks achterhaalde kansen 
nooit ontmoedigd raakt. 

De dagen liggen open. 
Al wat ons lief is, kwam op eigen kracht. 
Je voelt een ritme uit een trots verleden.   
Het is het kloppend hart, dat wacht.  

Uitgesproken tijdens de Nieuwjaarsreceptie van de Gemeente Middelburg op zaterdag 12 januari 2013