Toen wij er achter kwamen dat chroom en kitsch 
de nieuwe godsdienst werd waren we er als de kippen bij 
om een standbeeld voor onszelf op te richten, 
naar het voorbeeld van beroemde criminelen. 

Maar daar kwamen de hoeders van de rechtstaat 
de hoek om defileren en ons sommeren:  
“monumenten zijn niet voor zelfbedachte helden.” 

Wij wisten ook wel wat we deden. We waren niet tevreden 
met wat ons werd voorgelogen. 
Niet dat wij eigenzinnig zijn. We hebben immers recht 
op wetten die ons meer verbieden dan ons al wordt verboden.

Opnieuw heeft vrijheid ons de mond gesnoerd. 
Als wij geen rechte paden hadden, waren we veel eerder
aan de drank geraakt. Of aan het bloedvergieten.
Mits je er maar gedachteloos gebruik van maakt.